hidromehanika (hidro- + mehanika) (mehanika fluida), grana fizike koja proučava zakone ravnoteže i strujanja fluida, a obuhvaća hidrostatiku i hidrodinamiku. Polazi od pretpostavke da su fluidi neprekidni odnosno zanemaruje njihovu molekulsku građu. Fizikalni zakoni su jednaki za tekućine i plinove, dok je stišljivost plinova zanemariva.
Nastojanja da se otkriju zakoni gibanja tekućine sežu u najdalju prošlost, no znanstvenu je podlogu hidromehanika dobila u XVIII. st. (Daniel Bernoulli, Jean Baptiste Le Rond d’Alembert, Leonhard Euler, Eulerov broj). Najprije se razvila tzv. klasična hidromehanika, kojoj je predmet proučavanja idealna tekućina, tj. nestlačiva tekućina bez kapilarnosti, površinske napetosti i viskoznosti, npr. jednadžba kontinuiteta povezuje brzinu strujanja idealne tekućine i širinu cijevi kroz koju tekućina struji. Međutim, mnogi rezultati dobiveni takvim idealiziranjem nisu bili upotrebljivi u praksi i to osobito zbog zanemarivanja trenja. Zbog toga se nastoje odrediti zakoni prema kojima se vladaju realni fluidi (→ hidraulika). Rješavanje problema hidromehanike može biti matematički složeno pa se danas najčešće koriste numeričke metode i računala.
