Pad (talijanski Po [pɔ]), najveća rijeka u Italiji; duga je 652 km, porječje obuhvaća 73 997 km². Nastaje od ledenjaka ispod Monvisa u Kotijskim Alpama, teče prema istoku kroz plodnu Padsku nizinu i širokom deltom (786 km²) ulijeva se u Jadransko more. Prosječni protok vode iznosi 1540 m³/s na godinu (minimalni 230 m³/s, a maksimalni 13 000 m³/s). Zbog velike količine nanosa korito se stalno povisuje; dno korita nalazi se iznad okolnoga zemljišta i ograđeno je nasipima. Područje delte je povremeno izloženo poplavama. Glavni su lijevi pritoci Dora Riparia, Dora Baltea, Sesia, Ticino, Adda, Oglio i Mincio, a desni Tanaro, Scrivia, Trebbia, Taro i Panaro. Pad je plovan uzvodno do Cremone, za manje brodice do Pavije. Nedaleko od Ferrare počinje šire područje delte sa šest glavnih rukava: Po di Levante, Po di Maistra, Po di Pila, Po di Tolle, Po di Gnocca, Po di Goro. Mreža kanala u delti duga je oko 700 km. Delta Pada širi se za približno 60 ha na godinu; Adria, u rimsko doba luka na ušću Pada, danas je grad u unutrašnjosti. Močvarno područje delte obitavalište je mnogobrojnih životinjskih (oko 400) i biljnih (oko 1000) vrsta; zaštićeno je od 1988. kao regionalni park (53 653 ha), a od 1995. dio delte zajedno s Ferrarom uvršten je na UNESCO-ov popis svjetske kulturne baštine (proširen na cijelu deltu 1999).
