meridijansko strujanje (meridionalna cirkulacija). 1. Kružno strujanje u Zemljinoj atmosferi uzduž meridijana kojim se izmjenjuju zračne mase s različitih geografskih širina. U meridijanskom presjeku općeg atmosferskog strujanja razlikuju se tri meridijanske ćelije strujanja: Hadleyeva ćelija koja obuhvaća dio atmosfere od ekvatorskoga područja niskoga tlaka do suptropskih područja visokoga tlaka zraka, Ferrelova ćelija koja se nalazi približno između 30° i 60° geografske širine i polarna ćelija koja se nalazi oko sjevernog i južnog pola.
2. Strujanje u Zemljinom umjerenom pojasu koje nastaje kada se u tim geografskim širinama uspostavi, nekoliko dana i dulje, prostrano područje visokoga tlaka (anticiklona). Tada na istočnome rubu prodire hladni zrak od sjevera prema jugu, a na zapadnome dijelu topli zrak od juga prema sjeveru. Suprotna je zonalna cirkulacija, kada u širinama umjerenoga pojasa na velikim prostranstvima prevladava zapadnjak.
