Kizilbaši (tur. kızıl: crven i baş: glava, tj. crvenoglavi, jer su nosili crvene kape), turkijska šijitska plemena, pristaše Sefevida, nastanjena u XV. st. uglavnom na području današnjega sjeverozapadnog Irana (Azerbajdžan). Dobro vojno organizirani, Kizilbaši su imali značajnu ulogu u dolasku Sefevida na vlast u Perziji (1501) pa su postali elitom sefevidske vojske. Naziv kizilbaši počeo se poslije u Osmanskom Carstvu upotrebljavati općenito za protuosmanske šijitske ustanike na području Male Azije i Kurdistana, a potom i za sve šijite pa čak i za heterodoksne alavite i bektaše, u čiju se lojalnost državi trajno sumnjalo. Imenom Kizilbaši označava se i šijitska manjina u Afganistanu, potomci pripadnika iransko-turkijskih jedinica koji su na to područje došli tijekom perzijske ekspanzije u XVIII. st. S vremenom su preuzeli dari (oblik perzijskoga) kao materinski jezik, a uglavnom čine gradsko stanovništvo i bave se administrativnim ili trgovačkim zanimanjima.
