Crveno jezero, jezero u dubokoj provaliji 1,5 km sjeverozapadno od Imotskoga (→ imotska jezera). Ime je dobilo po crvenoj boji (crvenica) vrlo strmih, gotovo okomitih strana; odnos je dubine prema širini 1,3 : 1. Stariji istraživači provaliju smatraju urušenom ponikvom; možda je jama ispunjena vodom. Otvor ruba provalije (promjer 0,4 km) leži između 425 m na jugu i 523 m nadmorske visine na sjeveru. Razina vode jezera koleba između 253 m i 281 m nadmorske visine. Dno jezera nalazi se 6 m ispod morske razine, tj. jezero je duboko 259 do 287 m. Kada mu je razina na 260 m visine, sadržava oko 6,5 milijuna m³ vode. Nikada ne presuši. Stanište je endemske ribice gaovice ili imotske gaovice (Phoxinellus adspersus) i dr. Crveno se jezero intenzivno istražuje od 1841 (Philipp Baliff, Artur Gavazzi, Josip Roglić, Oto Oppitz, Milivoj Petrik, Stjepan Bahun i dr.); 1998. istraživala ga je međunarodna ekspedicija njemačkih, austrijskih, švicarskih i hrvatskih geologa, biologa, speleologa i hidrologa. Oni su pod vodstvom Mladena Garašića utvrdili da je najniža dosegnuta točka 6 m ispod razine mora (dotad je bila 4,1 m) i da postoji splet kanala kojima voda dotječe u jezero i otječe iz njega. Uz obližnje Modro jezero, ubraja se među najimpresivnije geomorfološke i hidrološke oblike dinarskoga krša. Od 1964. zaštićeno je kao geomorfološki spomenik prirode (14 ha).
