Potgieter [pɔ'txitər], Everhardus Johannes, nizozemski književnik (Zwolle, 28. VI. 1808 – Amsterdam, 3. II. 1875). Jedan od osnivača i glavni urednik utjecajnoga književnog časopisa De Gids, u kojem je formulirao i novo polazište književnosti: istinitost, jednostavnost (bez romantizma), kritika bez predrasuda, korelacija sa stranim književnostima. Putovao je na sjever i jug. Sjever ga je nadahnuo na pisanje zbirke Sjever, u prostoru i događajima (Het Noorden in omtrekken en tafereelen, 1836), a jug na pisanje njegove najbolje pjesme, napisane u tercinama, Firenca (Florence, 1868). Najpoznatiji je po satiričnoj noveli Jan, Janica i njihovo najmlađe dijete (Jan, Jannetje en hun jongste kind, 1842), u kojoj se izruguje dekadenciji suvremenika. Značajnija djela: Državni muzej u Amsterdamu (Het Rijksmuseum in Amsterdam, 1844), zbirka pjesama Pjesmice s Bontekua (Liedekens van Bontekoe, 1840), Pjesme (Poëzy, 1868).