Obstfelder [ɔ'pstfεldər], Sigbjørn, norveški književnik (Stavanger, 21. XI. 1866 – Kopenhagen, 29. VII. 1900). Glavni predstavnik simbolizma u norveškoj književnosti; uzori su mu bili Ch. Baudelaire, S. Kierkegaard, P. Verlaine i W. Whitman. Pjesme iz zbirke Pjesme (Digte, 1893) obilježava upotreba slobodnoga stiha, svakodnevnog leksika i metaforike. Značajnija djela: Dvije novele (To novelletter, 1895), roman Križ (Korset, 1896), drama Crvene kapi (De røde dråber, 1897). Znatno je utjecao na moderne pjesnike, npr. P. Lagerkvista.
