Martinović, Juraj, bosanskohercegovački i hrvatski književni povjesničar i prevoditelj (Sarajevo, 24. V. 1936 – Sarajevo, 3. VIII. 2021). Diplomirao je 1962. jugoslavistiku na Filozofskome fakultetu u Sarajevu, gdje je od 1963. do umirovljenja 2006. bio redoviti profesor hrvatske i slovenske književnosti; doktorirao 1975. na Filozofskome fakultetu u Ljubljani radom o pjesništvu Dragotina Kettea. Bio je redoviti član Akademije nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine (ANUBiH); dekan Filologije Filozofskog fakulteta u Sarajevu (1980–82), direktor Instituta za jezik i književnost u Sarajevu (1985–89) te gradonačelnik Sarajeva (1989–90). Objavljivao je znanstvene i stručne radove, uglavnom iz slovenske književnosti (Apsurd i harmonija: jedno viđenje Prešernovog pjesničkog djela, 1973; Dragotin Kette, 1978; Sonetni vijenac Franceta Prešerna, 1983; U kosoj projekciji: ogledi i rasprave iz slovenačke književnosti, 1986., i dr.), te prevodio sa slovenskog jezika. Objavio je i pjesničku zbirku Posunovraćeno vrijeme (1994).
