Andreevski [~dre'~], Petre, makedonski književnik (Sloeštica, Demirhisarsko, 18. VII. 1934 – Skoplje, 25. IX. 2006). Modernistički psihološki realist; na podlozi fantastičnih i magijskih motiva, lokalnih i općih mitova, predaja, legendi, apokrifa i bogumilskoga dualizma izgradio stilski amalgam usmene frazeologije i modernističkih poetskih odlika. Problemsko je središte njegova opusa odnos između dobra i zla što se u novelistici, romanima i drami tematizira u određenim povijesnim kontekstima, dok je u poeziji najčešće simboličke naravi. Djela: zbirke poezije Čvorovi (Jazli, 1960), I na nebu i na zemlji (I na nebo i na zemja, 1962), Denicija (1968), Udaljeni nakovnji (Dalni nakovalni, 1971), Pohvale i pritužbe (Pofalbi i poplaki, 1977), Vječna kuća (Večna kua, 1990); novele Sedmi dan (Sedmiot den, 1964), Nevjerne godine (Neverni godini, 1974) i Sva lica smrti (Site lica na smrtta, 1994); romani Pirika (Pirej, 1980), Skakavci (Skakulci, 1984) i Nebeska Timjanovna (1989); drame Bogunedragi (Bogunemili, 1971) i Vrijeme za pojanje (Vreme na peenje, 1975).
