het

het (hebr.: ograda, živica), osmo slovo starih semitskih alfabeta, oblik preuzet vjerojatno iz egip. pisma; brojčana vrijednost 8. U semitskim jezicima het je znak za konsonant h (velarni ili laringalni); u hebr. jeziku izgovarao se kao bezvučni faringalni frikativ. U arap. alfabetu odgovara mu ha (oštro h). U ist. grčkim alfabetima semitski znak preuzet je da bi označio vokal (dugo ē eta, poslije ita, od kojega je nastalo ćir. u). U zap. grčkim alfabetima zadržao je suglasničku vrijednost (od njega je izvedeno latiničko H).