Bastille [basti'j].
1. U srednjem vijeku manja utvrda građena izvan grad. zidina (bastille).
2. Nekadašnja tvrđava u pariškom predgrađu St. Antoine, glomazna četverokatna građevina s osam kula povezanih debelim zidovima. Gradnja utvrde započela je 1370., a završena je 1382. Isprva je služila kao zatvor, a u doba kardinala Richelieua, u prvoj polovici XVII. st., postala je ozloglašena državna tamnica jer su u nju bacali protivnike apsolutističke vladavine francuskih kraljeva. Francuski revolucionari osvojili su Bastillu 14. VII. 1789. Taj se događaj drži početkom Francuske građanske revolucije. Ubrzo nakon osvajanja, utvrda je do temelja srušena. Mjesto gdje se nalazila (danas Place de la Bastille) označeno je spomenikom iz 1830., posvećenom revolucionarima. Od 1880. godišnjica zauzeća Bastille nacionalni je praznik Francuske.
