Artur (latinski Artorius), kralj keltskih Brita oko 500. Već od VIII. st. glavni lik različitih legendi, koje je književno oblikovao Geoffrey de Monmouth (Povijest britskih kraljeva – Historia regum Britanniae, 1147), a koje ga prikazuju kao vođu Brita u 12 bitaka protiv nadiranja Anglosasa. Priču o »okruglom stolu« kralja Artura, o njegovim vitezovima i njihovim junačkim djelima i životu tek je u XII. st. na francuskom izložio Robert Wace (u djelu Roman o Brutu – Li Romans de Brut, 1155). Na tu su se legendu nadovezale mnoge druge romantične priče i pjesme srednjeg vijeka (→ parsifal; lancelot; gral, sveti; tristan i izolda), kojima su autori bili i francuski i njemački pjesnici, a među njima se posebno ističe Chrétien de Troyes.