Svidzins’kyj [svidz’i'ns’kɨi], Volodymyr, ukrajinski pjesnik i prevoditelj (Majaniv, danas Vinnycka oblast, 8. X. 1885 – ubijen u selu Nepokrite, danas Šestakove, Harkivska oblast, 18. X. 1941). Školovao se u sjemeništu te na Kijevskom komercijalnom institutu. Javio se zbirkom profinjene intimne lirike Lirske pjesme (Liryčni poeziï, 1922) i bio kritiziran zbog društvene neangažiranosti. U meditativno-elegijskoj zbirci pejzažne i ljubavne lirike Rujan (Veresen’, 1927) javio se kao filozof prirode, pjesnik čovjeka kao dijela svemira, te bio optužen zbog idealizma i fatalizma. U metaforičkoj i asocijativnoj zbirci Pjesme (Poeziï, 1940), punoj narodne simbolike i mitoloških aluzija, opet je ispred vremena suprotstavljajući produhovljenost klasnoj i rasnoj mržnji. Prevodio je djela Aristofana, Hezioda, Lope de Vege, A. Puškina i dr.
