Sokurov [saku'rəf], Aleksandr Nikolajevič (Nikolaevič), ruski filmski redatelj (Podorvika, 14. VI. 1951). Studirao povijest i filmsku režiju. Od 1978. režira filmove koji se odlikuju meditativnošću, temama egzistencijalnih lutanja i tjeskobe te dugim kadrovima i sugestivnim (često oniričkim) vizualnim ugođajem, zbog čega je nazivan nasljednikom A. Tarkovskoga. Izdvajaju se intimistički Drugi krug (Krug vtoroj, 1990), Majka i sin (Mat’ i syn, 1996) i Otac i sin (Otec i syn, 2005), povijesno-biografski Moloh (1999), o A. Hitleru, Taurus (Telec, 2002), o V. I. Lenjinu, Sunce (Solnce, 2005), o japanskom caru Hirohitu, Ruska arka (Russkij kovčeg, 2002), o Rusiji od početka XVIII. st. do suvremenosti, snimljen u jednom kadru u ambijentima Zimskoga dvorca, te Faust (2011, Zlatni lav na festivalu u Veneciji), slobodna adaptacija dramske poeme J. W. Goethea i romana Th. Manna.