Rocha [ʀɔ'ša], Glauber, brazilski filmski redatelj, scenarist i teoretičar filma (Vitória da Conquista, 14. III. 1938 – Rio de Janeiro, 22. VIII. 1981). Isprva novinar; poznat je po polemičkim napisima. Već 1957. osnovao je kompaniju Lemanja-Filmes, u kojoj je snimao dokumentarne filmove; 1961. debitirao na igranome filmu. Pozornost je privukao 1962. knjigom Kritička revizija brazilskoga filma (Revisão critica do cinema brasileiro) potaknuvši pokret Cinema Nôvo, koji je političkim i socijalnokritičkim angažmanom bio u suprotnosti s pretežno komercijalnim tendencijama brazilske kinematografije. Pod utjecajem S. M. Ejzenštejna, vesterna i samurajskoga filma, Rocha je pokretu znatno pridonio filmovima Bog i đavao u zemlji sunca (Deus e o Diabo na terra do sol, 1963), Zemlja u transu (Terra em transe, 1967) i Antonio koji donosi smrt (Antônio das mortes, 1969), za koji je nagrađen za režiju u Cannesu. Od 1970. u emigraciji u Italiji; nakon nekoliko filmova bio mu je dopušten povratak u domovinu, gdje je režirao filmove ideološki suprotne ranijima, npr. Povijest Brazila (História de Brasil, 1974) i Doba zemlje (Idade da terra, 1980).
