Radoev [rado'ef], Ivan, bugarski književnik (Pordim, 30. III. 1927 – Sofija, 10. VII. 1994). Studirao pravo i bugarsku filologiju na Sveučilištu u Sofiji (1947–51). U književnosti se najprije javio kao pjesnik 1939 (značajnije zbirke: Proljetno svitanje – Proletno razsămvane, 1953; Pjesme – Stihotvorenija, 1958; Pjesme i poeme – Stihotvorenija i poemi, 1978). Osobito se istaknuo kao jedan od utemeljitelja bugarske lirske drame. Napisao je više od 25 drama, u kojima često tematizira sudbinu intelektualca u totalitarnom društvenom poretku. Značajnije drame: Svijet je mali (Svetăt e malăk, 1962), Veliki povratak (Goljamoto zavrăštane, 1965), Ljudožderka (Čovekojadkata, 1979), Bivol (Bivalăt, 1981), San (Săn, 1987), Jež (Taralež, 1988).