Pinget [pžε'], Robert, francuski romanopisac i dramatičar švicarskoga podrijetla (Ženeva, 19. VII. 1919 – Tours, 25. VIII. 1997). Studirao pravo, bavio se slikarstvom, predavao francuski jezik u Engleskoj. Već u prvom romanu Mahu ili građa (Mahu ou le matériau, 1952), nizanjem nedovršenih, ponovljenih ili proturječnih inačica iste priče, razrađivao je narativna ponavljanja i varijacije koje su, uz oponašanje glazbenih oblikâ te miješanje rodova i vrsta, protežne značajke njegova stvaralaštva. Čest je lajtmotiv njegovih romana nepouzdanost sjećanja, pojačana pripovjedačevom nepouzdanošću: Inkvizitorij (L’Inquisitoire, 1962), Molitva za pokojnike (Le Libéra, 1968), Pasakalja (Passacaille, 1969), Taj glas (Cette voix, 1975), Apokrif (L’Apocryphe, 1980), Gospodin San (Monsieur Songe, 1982). Pisao je i autoreferencijalne drame: Mrtvo slovo (Lettre morte, 1959), Ovdje ili drugdje (Ici ou ailleurs, 1961), Pretpostavka (L’Hypothèse, 1961), Identitet (Identité, 1973), Bizarna oporuka (Un testament bizarre, 1986).
