Marković, Goran, srpski filmski redatelj i scenarist (Beograd, 24. VII. 1946). Sin glumaca Rade i Olivere Marković, diplomirao je režiju na FAMU-u u Pragu. Od 1969. režirao je na televiziji, a prvi mu je dugometražni igrani film Specijalno vaspitanje (1977), višestruko nagrađen na festivalu u Puli. Kao istaknuti predstavnik Praške filmske škole povezuje (kasno)modernističke postupke sa žanrovskom poetikom (Nacionalna klasa, 1979; Variola vera, 1982; Tajvanska kanasta, 1985; Sabirni centar, 1989., Velika zlatna arena u Puli), s osobitim uspjehom u psihološkom hororu Već viđeno (1987., Velika zlatna arena). Poslije je, nakon raspada SFR Jugoslavije, pozornost privukao igranim filmovima postjugoslavenske tematime Tito i ja (1992) i Turneja (2008), kao i dugometražnim dokumentarnim filmom Srbija, nulte godine (2001). Bio je nastavnik na Fakultetu dramske umetnosti u Beogradu (danas profesor emeritus). Ostali važniji filmovi: Majstori, majstori (1980), Urnebesna tragedija (1995), Kordon (2002), Falsifikator (2013), Delirijum tremens (2019).
