Hašimidi ili Hašimiti, arapska dinastija kojoj je rodonačelnik Muhamedov predak Hašim bin Abd Manaf (oko 464–497). Hašim je bio brat Abd Šamsa i stric Omeje bin Abd Šamsa, rodonačelnika omejidskog roda. Najuglednija grana Hašimida potječe od Muhamedove kćeri Fatime i njezina sina Hasana, čiji su pripadnici od X. st. do 1924. vladali kao nasljedni emiri (šerifi) Mekom i drugim svetim mjestima Hidžaza. Hašimid Husejn bin Ali (1854–1931), šerif Meke 1907–24., poveo je 1914. arapsku pobunu protiv Osmanskoga Carstva i proglasio se 1916. kraljem neovisnoga Hidžaza, a 1924. kalifom. Iako je njegovog najstarijeg sina Alija bin Husejna (1879–1935) u sukobu oko vlasti nad Hidžazom porazio Abdul-Aziz bin Saud, nakon čega je Hidžaz 1925. uključen u saudijsku monarhiju, njegovi su mlađi sinovi zavladali 1921. kao vladari Iraka (→ fejsal) i Transjordana, odn. Jordana (→ abdullah bin husejn). Hašimidi su srušeni u Iraku 1958., dok i dalje vladaju Jordanom.
