fanarioti

fanarioti, stanovnici grčke četvrti Fanar (ime po svjetioniku koji je osvjetljivao ulaz u luku) u Carigradu, na Zlatnom Rogu, uglavnom potomci plemenitaških bizantskih obitelji; posebno, naziv za grčke svećenike (u Fanaru je do 1925. bilo sjedište ekumenskoga patrijarhata) i osobe koje su se afirmirale i zauzele važnije položaje u osmanskoj upravi (npr. fanarioti su bili diplomatski tumači i knezovi Vlaške i Moldavije). Izgubili su privilegije nakon ustanka Grka 1821., u kojem su se neki istaknuli. Nakon I. svjetskog rata većina se preselila u Grčku (1923). U južnoslavenskim krajevima pod osmanskom vlašću bili su poznati uglavnom kao crkveni dostojanstvenici.