Ćirković, Sima, srpski povjesničar (Osijek, 29. I. 1929 – Beograd, 14. XI. 2009). Na Filozofskom fakultetu u Beogradu diplomirao (1952) i doktorirao (1957) povijest, te radio kao asistent, potom docent, od 1963. kao izvanredni i od 1968. do umirovljenja 1994. kao redoviti profesor. Član Srpske akademije nauka i umetnosti postao je 1972 (redoviti od 1981). Bio je dopisni član JAZU (HAZU) te drugih akademija. Jedan od najboljih srpskih medievalista; glavno je područje njegova istraživanja srednjovjekovna povijest južnoslavenskih naroda i prostora, osobito srpske i bosanske države. Djela: Herceg Stefan Vukčić - Kosača i njegovo doba (1964), Istorija srednjovekovne bosanske države (1964), Srbi u srednjem veku (I Serbi nel Medioevo, 1992; srpsko izdanje 1995), Rabotnici, vojnici, duhovnici: društva srednjovekovnog Balkana (1997), Srbi među evropskim narodima (The Serbs, 2004), O istoriografiji i metodologiji (2007). Koautor je priloga u sintezama Istorija Crne Gore, knj. II (2. sv. 1970), Istorija Jugoslavije (1972), Istorija srpskog naroda (I–II, 1981–82), te koautor monografija Staro srpsko rudarstvo (s Desankom Kovačević-Kojić i Ružom Ćuk, 2002) i Stefan Dušan car i kralj (1331–1355) (s B. Ferjančićem, 2005). Bio je inicijator i urednik Enciklopedije srpske istoriografije (1997), Leksikona srpskog srednjeg veka (1999) te suradnik Srpskog biografskog rečnika.
