Chagall [šaga'l], Marc, francuski slikar i grafičar bjeloruskog podrijetla (Ljosno kraj Vitebska/Vicebska, 7. VII. 1887 – Saint-Paul-de-Vence, 28. III. 1985). Studirao u Sankt Peterburgu, Berlinu i Parizu, gdje boravi od 1910. Razvija intenzivnu slikarsku, grafičku i scenografsku djelatnost u Francuskoj, Njemačkoj, Rusiji (1914–23), Americi; od 1946. ponovno je u Francuskoj. Formirao osebujan likovni izraz u ozračju kubizma, ekspresionizma, simboličnog misticizma i nadrealizma. Nadahnut ruskim pučkim legendama i folklorom, trajno opsjednut uspomenama na provincijski židovski okoliš iz djetinjstva u Vitebsku i fantazmagoričnim priviđenjima, rafiniranom je senzibilnošću i imaginacijom stvorio originalna umjetnička djela, koja fasciniraju mješavinom groteske i senzibilne poezije te osebujnim koloritom. Slikama i ilustracijama djela (La Fontainea, N. V. Gogolja) stvara morbidan i melankoličan svijet, u kojem se isprepleću san i java, realno i irealno (Autoportret sa sedam prstiju, Zaručnici, Ja i moje selo, Bijelo raspelo, Slušajući pijetla). Radio freske u pariškoj Operi (1963) i novoj zgradi Metropolitan Opere u New Yorku (1966), vitraje u katedralama u Metzu, Reimsu, sinagogi u Jeruzalemu (1961) te u Palači UN-a u New Yorku. Radio scenografiju za ruske balete te kazališne predstave u europskim i američkim kazalištima. Chagallov muzej otvoren je u Nici 1969.
