Marston [mα:'stən], John, engleski satiričar i dramatičar (Oxfordshire, kršten 7. X. 1576 – London, 25. VI. 1634). Diplomirao na Oxfordu 1594; u Londonu otpočeo pisati satirične stihove; zaredio se 1609. Javio se (1598) erotskom poemom iz klasične mitologije Metamorfoze Pigmalionove slike i izvjesne satire (The Metamorphosis of Pygmalions Image and Certaine Satyres); uspjeh je doživio iste godine satirom o književnim suparnicima Pošast nevaljalstva (The Scourge of Villanie). Neke su od tih satira morale biti spaljene 1599., kada Marston počinje pisati za kazališne družine i sudjeluje s Th. Dekkerom u kazališnom ratu protiv B. Jonsona, s kojim je poslije obnovio prijateljstvo. Njegove tragedije Antonio i Mellida (Antonio and Mellida, 1602) i Antonijeva osveta (Antonio’s Revenge, 1602) klasične su tragedije osvete. Istaknuo se kao pisac satiričnih komedija, nastalih 1603–04 (Nezadovoljnik – The Malcontent i Nizozemska kurtizana – The Dutch Courtezan), s aluzijama na dvor i plemstvo. S G. Chapmanom i B. Jonsonom napisao je 1605. komediju Na istok (Eastward Hoe) o životu engleskog srednjega sloja, no zbog aluzija na škotske zemljake tek ustoličenoga Jakova I. sva trojica autora dospjela su u zatvor. Kritika je Marstonu zamjerala ponešto pretenciozan jezik i katkad nejasnu motivaciju likova, no uglavnom je priznavala važnost njegova polemičnoga, ciničnoga i satiričnoga duha za englesko renesansno kazalište.
