Stobreč, naselje u Dalmaciji, 8 km jugoistočno od Splita; 2879 st. (2021). Leži uz istoimenu uvalu (lučica), u blizini ušća rijeke Žrnovnice. Dio je širega splitskoga gradskog područja. Župna crkva sv. Lovre. Turizam (autokamp, hoteli). U okolici poljodjelstvo. – U III. st. pr. Kr. naseobina isejskih Grka Epetij (Epetion), na mjestu starijeg ilirskog naselja. Sačuvani su ostatci kiklopskih bedema i mnogobrojni nadgrobni natpisi. U rimsko doba Epetium je bio dio salonitanskog agera, a nalazi zidova, mozaika i stela uglavnom su smješteni oko današnje župne crkve i groblja. Kršćanstvo se u okolici Epetija širilo već početkom IV. st., a prema legendi ondje je misionar bio Feliks, jedan od salonitanskih mučenika. Na ostatcima starijeg objekta, vjerojatno iz rimskog doba, bila je sagrađena potkraj V. i početkom VI. st. ranokršćanska trobrodna bazilika posvećena rimskom mučeniku Laurenciju, prema čijem je imenu F. Bulić etimološki izveo današnje ime grada. Početkom VII. st. grad je bio razoren u slavensko-avarskoj provali te se s vremenom pretvorio u ruralno naselje koje je postalo dio starohrvatske županije sa središtem u Klisu. Na ostatcima bazilike bile su adaptirane zgrade benediktinskoga samostana, a u njezinoj apsidi bila je podignuta ranosrednjovjekovna crkvica sv. Lovre (poslije Gospe od Karmela). Samostan je vjerojatno uništen za osmanskih provala u XVI. i XVII. st. U to je doba grad bio dio mletačke Dalmacije te je, uz Klis, bio najjače utvrđeno uporište u okolici Splita.
