Rivette [ʀivε't], Jacques, francuski filmski redatelj, scenarist i kritičar (Rouen, 1. III. 1928 – Pariz, 29. I. 2016). Od 1949. pisao filmske kritike, bio je glavni urednik časopisa Cahiers du Cinéma 1963–65. Prvim cjelovečernjim igranim filmom Pariz nam pripada (Paris nous appartient, 1961) inaugurirao je postupak zasnovan na improvizaciji, polaganom pripovijedanju (njegovi filmovi traju dugo, neki i po nekoliko sati), dekonstrukciji klasične fabule, odnosno propitivanju vjerodostojnosti predočenih događaja (što često prepleće s motivima urote i paranoje) te na prikazima svijeta kazališta s nadređenim motivima odnosa umjetnosti i života te nemogućnosti razgraničenja iluzije i zbilje. Svjesno i dosljedno izbjegavajući obrasce komercijalne kinematografije, stekao je status jednog od najosebujnijih redatelja druge polovice XX. stoljeća i, u tom smislu, paradigmatskoga modernista. Najveće je uspjehe postigao adaptacijom romana D. Diderota Redovnica (La Religieuse, 1966) i slobodnom, osuvremenjenom transpozicijom novele H. de Balzaca Lijepa gnjavatorica (La Belle Noiseuse, 1991), a njegov nekonvencionalni odnos prema filmskim žanrovima osobito je vidljiv u povijesnome filmu Djevica Ivana (Jeanne la Pucelle, 1994). Ostali značajniji filmovi: Luda ljubav (L’Amour fou, 1968), Out one (1971), Céline i Julie se voze u čamcu (Céline et Julie vont en bateau, 1974), Sjeverozapadni vjetar (Noroît, 1976), Prizemljena ljubav (L’Amour par terre, 1984), Četveročlana banda (La Bande des quatre, 1988), Pitaj Boga (Va savoir, 2001).
