Tanner [tanε:'ʀ], Alain, švicarski filmski redatelj i scenarist (Ženeva, 6. XII. 1929 – Ženeva, 11. IX. 2022). Diplomirao je ekonomiju u Ženevi. Od 1955. zaposlen u British Film Instituteu u Londonu, debitirao je kao dokumentarist u okviru britanskoga dokumentarističkog pokreta Free Cinema; potom radio kao asistent režije u Parizu. Od 1960. režirao je na švicarskoj televiziji, a prvim dugometražnim igranim filmom, Charles, mrtav ili živ (Charles mort ou vif), 1969. inaugurirao mladi švicarski film, u okviru kojega je bio istaknuti autor društvenokritičkih i psiholoških filmova ekonomična režijskog postupka. Filmove Daždevnjak (La Salamandre, 1971), Središte svijeta (Le Milieu du monde, 1974) i Jonas koji će 2000. imati 25 godina (Jonas qui aura 25 ans en l’en 2000, 1976) ostvario je u suradnji s koscenaristom Johnom Bergerom. Od kasnijih petnaestak igranih filmova međunarodno su zapaženi Messidor (1979) i U bijelom gradu (Dans la ville blanche, 1983), prikazani na berlinskom festivalu, napose Godine svjetlosti (Les Années lumière, 1981), snimljen na engleskom jeziku, za koji je primio Veliku nagradu žirija na Canneskom festivalu, te Ničija zemlja (No Man’s Land, 1985) i Sablasna dolina (La Vallée fantôme, 1987), prikazani na festivalu u Veneciji. Od kasnijih ostvarenja Fourbi (1996) je prikazan na Canneskom festivalu, dočim je Rekvijem (Requiem, 1998) adaptacija romana Antonija Tabucchija.
