Beniuc [be'n·juk], Mihai, rumunjski pisac (Sebiş, 20. XI. 1907 – Bukurešt, 24. VI. 1988). Pojavljuje se prije II. svjetskog rata kao socijalni pjesnik: Pjesme pogubljenja (Cântece de pierzanie, 1938). Objavio mnogobrojne knjige stihova u kojima izražava prosvjed protiv fašizma i rata: Nove pjesme (Cântece noi, 1940), Izgubljeni grad (Oraşul pierdut, 1944). U poratnom razdoblju piše političke angažirane pjesme, a o ulozi pjesnika u društvu govori u zbirci Jabuka kraj puta (Mărul lângă drum, 1954). Piše i pripovijetke Osobna mržnja (Ură personală, 1955), romane Na oštrici noža (Pe muche de cuţit, 1959), Nestanak jednog običnog čovjeka (Dispariţia unui om de rând, 1963), kazališne komade i eseje.
