Mančev [ma'~], Vase, makedonski književnik (Robovo kraj Strumice, 20. II. 1949). Doktorirao na Filozofskom fakultetu u Beogradu tezom iz teorije književnosti. Urednik časopisa Razgledi i ravnatelj Nacionalne i sveučilišne knjižnice u Skoplju. Novelist, dramatičar, pjesnik i romanopisac (Amin, 1998). Pripada makedonskim modernistima i postmodernistima po načinu pisanja, a fantastičarima po žanrovskim odlikama. Sklon je imaginarnom, oslonjenom na arhetipe (lokalne i slavenske) i ikone modernoga doba. Proza mu se odlikuje tematskom raznolikošću, izvornim stilom, slojevitim jezikom, ritmiziranom rečenicom, dubokim misaonim iskazima, emocionalnošću, bizarnošću, ironijom, groteskom, crnim humorom, lirizacijom ozračja te neobičnim likovima i situacijama. Značajne su mu novelističke zbirke Nagorio korijen (Podgoren koren, 1979), Prokleto ljeto (Kleto leto, 1983) i Uzaludne priče (Zaludni raskazi, 1993).
