Graf, Arturo, talijanski pjesnik i književni povjesničar (Atena, 19. I. 1848 – Torino, 30. V. 1913). Sveučilišni profesor talijanske književnosti u Torinu, jedan od osnivača (1883) i urednika (do 1890) znamenitoga književnopovijesnog časopisa Giornale storico della letteratura italiana, koji izlazi i danas. Isprva pozitivistički racionalist, poslije spiritualist: Pjesme (Poesie, 1876), Meduza (Medusa, 1880), Nakon sutona (Dopo il tramonto, 1893), Danajide (Danaidi, 1897); proza K vjeri (Per una fede, 1906); aforizmi i parabole Ecce Homo (1908). Akribičan u književnim studijama: Foscolo, Manzoni, Leopardi (1889), Mitovi, legende i praznovjerja srednjega vijeka (Miti, leggende e superstizioni del Medioevo, I–II, 1892–93), Anglomanija i engleski utjecaj u Italiji XVIII. stoljeća (L’Anglomania e l’influsso inglese in Italia nel sec. XVIII, 1911).
