goblen (francuski gobelin).
1. Uobičajen naziv za tapiserije, nastao prema manufakturi tapiserija koju su oko 1450. u Parizu osnovali braća Gilles i Jean Gobelin [gobl'], podrijetlom iz Reimsa (od 1662. kraljevska manufaktura; danas Manufacture Nationale des Gobelins).
2. Slikoviti vez kojim se izrađuju zidne slike, ukrasni jastuci, torbice i dr., ujedno i naziv za tako izrađeni ukrasni predmet. Veze se raznobojnom vunom ili pamučnom pređom (rjeđe svilom), tehnikom polukružića, na posebnome platnu kao podlozi. Goblen je i naziv za teške i čvrste dekorativne tkanine za presvlaku namještaja, izradbu zastora i stolnjaka žakardnim tkanjem u dezenima koji imitiraju goblene rađene rukom.
