Curtius [ku'rci·us], Ludwig, njemački arheolog (Augsburg, 13. XII. 1874 – Rim, 10. IV. 1954). Profesor arheologije na sveučilištima u Erlangenu, Freiburgu (Švicarska), Heidelbergu; prvi ravnatelj Njemačkog arheološkog instituta u Rimu (1928–37). Sudjelovao u nizu arheoloških iskapanja (Egina, Tirint, Boǧazkale). Istraživao umjetnost antičkoga svijeta. Glavna djela: Antička umjetnost (Die antike Kunst, 1924–39), Zidno slikarstvo u Pompejima (Die Wandmalerei Pompejis, 1929), Antički Rim (Das antike Rom, 1943).
