Mano-Zisi, Đorđe, srpski povjesničar umjetnosti i arheolog (Budimpešta, 15. I. 1901 – Beograd, 2. XII. 1995). Studij završio na Filozofskome fakultetu u Beogradu. Od 1928. kustos, a od 1950. do 1976. i voditelj antičkoga odjela Narodnoga muzeja u Beogradu. Počasni doktor Sveučilišta u Zagrebu. Na Sveučilištu u Beogradu predavao muzeologiju. Bavio se spomenicima srednjovjekovne umjetnosti (Dečani, Nova Pavlica, Ohrid), istraživao arheološka nalazišta (Stobi, Caričin Grad, Gamzigrad, Dubravica, Niš, Petrova crkva u Novome Pazaru). Značajniji radovi: Dečani (1934), Iskopavanja na Caričinom Gradu 1949–1952 (u časopisu Starinar, 1952–53), Antika u Narodnom muzeju u Beogradu (1954), Iskopavanja u Stobima 1970–1974 (u časopisu Starinar, 1976).
