Roland Holst [ro:'lant hɔlst], Adriaan, nizozemski pjesnik i prozaik (Amsterdam, 23. V. 1888 – Bergen, Nordholland, 6. VIII. 1976). Studirao englesku književnost i keltsku mitologiju na Sveučilištu u Oxfordu. Puno putovao i pisao. Njegova je lirika mistična i vizionarska: očit je utjecaj P. B. Shelleya, W. B. Yeatsa i P. Verlainea. U pjesništvu prevladava keltska mitska simbolika, potraga za »otokom nepomućene sreće«, ali i obožavanja mitske žene (irska Deirdre, trojanska Helena). Eksperimentirao je s uporabom govornog jezika u pjesmama. S engleskoga je prevodio Shakespearea i Yeatsa. Značajnije pjesničke zbirke: Doživljavanje tišine (Belijdenis van de stilte, 1913), Gdje putovi prestaju (Voorbij de wegen, 1920), Jedne zime na moru (Een winter aan zee, 1937), Zimsko svanuće (Een winterdageraad, 1945), Vatra u snijegu (Vuur in sneeuw, 1968); prozna djela: Deirdre i sinovi Usnacha (Deirdre en de zonen van Usnach, 1920), Smrt Cuchulainna od Murhevne (De dood van Cuchulainna van Murhevna, 1951).
