Aliotta [al·jɔ't:a], Antonio, talijanski filozof i teoretičar znanosti (Palermo, 18. I. 1881 – Napulj, 1. II. 1964). Profesor teorijske filozofije u Padovi (1913–19) i Napulju (1919–51), bavio se poglavito eksperimentalnom filozofijom, filozofijom duha te spoznajno-teorijskim implikacijama prirodoznanstvenih spoznaja. Glavna djela: Relativizam i idealizam (Relativismo e idealismo, 1922), Einsteinova teorija i promjenljivi vidici svijeta (La teoria di Einstein e le mutevoli prospettive del mondo, 1922), Problem Boga u novom pluralizmu (Il problema di Dio e il nuovo pluralismo, 1924), Kantova i estetika drugih romantičarskih idealista (L’estetica di Kant e degli idealisti romantici, 1942), Skepticizam, misticizam i pesimizam (Scetticismo, misticismo e pessimismo, 1947), Korijeni suvremenoga iracionalizma (Le origini dell’irrazionalismo contemporaneo, 1950), Kritika egzistencijalizma (Critica dell’esistenzialismo, 1951), Neopozitivizam i eksperimentalizam (Il nuovo positivismo e lo sperimentalismo, 1954).
