Mazini, Ibrahim Abdulkadir al- (arapski Ibrāhīm ‘Abd al-Qādir al-Māzinī [ma:'zini:]), egipatski književnik, književni kritičar, esejist i novinar (Kairo, 19. VIII. 1890 – Kairo, 10. VIII. 1949). Pod utjecajem pjesnika Abdurrahmana Šukrija i Abbasa Mahmuda al-Akkada isprva je pisao poeziju, nadahnutu engleskim romantizmom i stilom klasičnog arapskog pjesnika Ibn al-Rumija, potom se okrenuo novelama i kratkim pričama (Ṣundūq al-dunyá, 1929; Paukova mreža – uyūṭ al-‘ankabūt, 1935; Na putu – Fī al-ṭarīq, 1937) te novinarstvu, gdje do izražaja dolazi njegov politički aktivizam kroz redovite napade na vladajuću stranku Vafd i Sa'ada Zaglula. Zajedno s al-Akkadom autor je kritičkoga Divana o književnosti i kritici (Dīwān fī al-adab wa-an-naqd, I–II, 1921), zbog čega ih se naziva divanskom školom (Madrasat al-Dīwān). U njemu žestoko napadaju neoklasičnu školu predstavljenu al-Manfalutijem i Ahmedom Ševkijem te naglašavaju važnost pjesnikova iskustva i osjećaja. Među Mazinijevim romanima ističu se Ibrahim pisar (Ibrāhīm al-kātib, 1931) i Ibrahim drugi (Ibrāhīm al-ṯānī, 1946).
