Büchner [by:'nəɹ], Georg, njemački književnik (Goddelau, 17. X. 1813 – Zürich, 19. II. 1837). Prožet idealima Francuske revolucije, napisao je 1834. letak Hesenski zemaljski glasnik (Der Hessische Landbote), u kojem poziva seljake Hessenskoga kneževstva da učine što i seljaci u Francuskoj (»Mir kolibama! Rat palačama!«). Angažiran u okupljanju revolucionarnih elemenata, iste je godine osnovao Društvo ljudskih prava. Bježeći pred policijom sklonio se najprije u Strasbourg, a zatim u Švicarsku. U povijesnoj drami Dantonova smrt (Dantons Tod, 1835) nastojao je prikazati paradokse povijesnih zbivanja, crtajući Dantona kao složenu ličnost, u kojoj se očituju unutarnja proturječja svake revolucije. U drami Woyzeck (1836) dao je ljubavnu i socijalnu tragediju maloga čovjeka koji ne može ništa protiv sredine. Blizak romantizmu, Büchner se služio na sceni drastičnim kontrastima, tražio za svoje djelo nove formalne odlike, a rado se služio groteskom i zvučnim dijalozima. Student medicine i prirodnih znanosti, urotnik, bjegunac i pisac prvoga revolucionarnog političkog letka u Njemačkoj, Büchner je držao da je sloboda bez rušenja feudalizma i bez socijalne revolucije fiktivna, a »odnos između siromašnih i bogatih jedini revolucionarni element svijeta…«.
