Barrès [baʀε's], Maurice, francuski književnik i političar (Vosges, 19. VIII. 1862 – Neuilly-sur-Seine, 4. XII. 1923). Zastupao estetički, intelektualni i moralni individualizam, ali i privrženost korijenima i ljudskoj zajednici. U politici je započeo kao parlamentarni zastupnik anarhoidne ljevice, a u romanu Njihova lica (Leurs figures, 1902) iskazao razočaranje parlamentarizmom. Nakon trilogije Kult samoga sebe (Le Culte du moi, 1888–91) postupno se okrenuo apologiji tradicije i klasnih vrijednosti; roman Iskorijenjeni (Les Déracinés, 1897), potom je istupio kao nacionalist u trilogiji Roman nacionalne energije (Le Roman de l’énergie nationale, 1897–1903). Zastupao revanšizam prema Njemačkoj, a u doba I. svjetskog rata stavio se u službu ratne promidžbe. Potkraj života okrenuo se katoličkim mislima i moralnomu idealizmu. Posmrtno su mu objavljena sjećanja Spisi (Cahiers, 1929–51), visoke intelektualne vrijednosti. Osobito mu je cijenjena i poetska proza Nadahnuti brežuljak (La Colline inspirée, 1913), kao i eseji O krvi, nasladi i smrti (Du sang, de la volupté et de la mort, 1894) i Posvećeno ljubavi i boli (Amori et dolori sacrum, 1903). Barrès je snažno obilježio svoje doba, a smatra se jednim od najvećih stilista, umjetnikom melodične, lirične rečenice. Kod nas je o njemu prvi pisao Matoš.
