Jakov I., škotski i engleski kralj (Edinburgh Castle, 19. VI. 1566 – Theobalds, Engleska, 27. III. 1625). Sin Marije Stuart i lorda Darnleya. Nakon majčine abdikacije, kao Jakov VI., postao je kraljem Škotske (od 1567), a nakon smrti engleske kraljice Elizabete I. i prvim kraljem Engleske iz dinastije Stuart (od 1603). Tako je sjedinio krune Engleske, Irske i Škotske. Precijenivši svoje sposobnosti i ne obazirući se na Parlament, nastojao je vladati apsolutistički i oslanjao se na državnu Anglikansku crkvu. Time je protiv sebe izazvao oporbu puritanaca i neprijateljstvo Parlamenta. Njegova nastojanja da u Engleskoj izmiri Anglikansku i Katoličku crkvu ostala su bez uspjeha. U vanjskoj politici pokušavao je održati dobre odnose i s katoličkom Europom (sina Karla I. oženio je francuskom princezom Henrijetom Marijom) i s protestantskom (kćer Elizabetu dao za ženu falačkom izbornomu knezu Fridriku V.).
