Jackson [æ'ksən], Glenda, britanska glumica (Birkenhead, 9. V. 1936 – London, 15. VI. 2023). Studirala je glumu na Kraljevskoj akademiji dramske umjetnosti (RADA) u Londonu. Prvi ju je zapazio Peter Brook, s kojim je započela istaknutu kazališnu karijeru u predstavi Marat/Sade Petera Weissa (1964). Zapažene su joj i nagrađivane uloge u predstavama Hamlet (1965), Antonije i Kleopatra (1978), Macbeth (1988) i Kralj Lear (2016) Williama Shakespearea, Hedda Gabler (1975) Henrika Ibsena, Stevie (1977) Hugha Whitemorea, Neobična međuigra (1984) Eugenea O’Neilla i Tri visoke žene (2018) Edwarda Albeeja. Prvu veću filmsku ulogu ostvarila je 1967. u filmskoj verziji predstave Marat/Sade. Za ulogu u Zaljubljenim ženama (Women in Love, 1969) Kena Russella osvojila je Oscara pa se uskoro potvrdila karakternim likovima emancipiranih žena, često u biografskim filmovima (tako 1970-ih na filmu i televiziji glumi dvaput Elizabetu I., Emmu Hamilton, Saru Bernhardt, Stevie Smith i Patriciju Neal). Drugog Oscara osvojila je ulogom ljubavnice oženjena muškarca u filmu Ljubavnik velikog stila (A Touch of Class, Melvin Frank, 1973), a nominirana je i za nastupe u filmovima Nedjelja, krvava nedjelja (Sunday Bloody Sunday, John Schlesinger, 1971) i Hedda (Trevor Nunn, 1975). Potkraj 1970-ih slabi joj popularnost pa se okrenula kazalištu i televiziji, prekinuvši glumačke nastupe 1992–2015. radi političke karijere (bila je zastupnica Laburističke stranke u britanskom parlamentu).
